Niyazi Mısri, 1618-1694
17. yüzyıl tasavvuf şairi.
Niyazi Mısri Malatya’da doğdu. Eğitimine doğduğu şehirde başladı ve Diyarbakır. Mardin, Bağdat, Kerbela ve Mısır’da tamamladı, İstanbul’a geldi, ardından tekrar Anadolu’ya döndü. Bursa’ya yerleşerek kendi yandaşlarım eğitmeye başladı (1670).
Yönetim tarafından bir kez Rodos’a, iki kez de Limni’ye sürüldü.
Aruz ölçüleriyle yazdığı şiirlerde Fuzuli ve Nesimi’ye yakın bir üslup geliştirdi. Hece ölçüsünde yazdığı şiirlerde ise Yunus Emre çizgisine yaklaştı.
Divanı Maarif Kitaphanesi tarafından basıldı: Tam ve Tekmil Niyazi Divanı (1974). Süleyman Ateş ise İrfan Sofraları adlı eserini yayımladı.
www.sevgibahcesi.com
GAZEL Niyazi mısri
Barekallah gülüstan-ıbülbülandı Aspuzu
Cenneti tezkir eder ali mekandır Aspuzu
Mu’tedil abü heva hemmüctemi’enva-ı zevk
Mecma-ıbezm-isefa-yı arifandır Aspuzu
Âb-ıhayvanı beğenmez hasletinden Dir Mesih
Aktığınca sanki bir ruh-i revandır Aspuzu
Câme-i hadrasın ayyâm-ı rebi’de kim giyer
Şüphesiz menzilgeh-i Hızr-ı zamandır Aspuzu
Her taraf pür meyve-i şirin leb-i dilber misal
Yeşil atlasla donanmış nevcivandır Aspuzu
Bâ medad Elmasu üzre nakşolur ebyat-ı sürh
Lâcerem sun’-i hüda’ya bir beyandır Aspuzu
Ol sebepten ehl-i pür-akl ü zeka vü ma’rifet
Mahzen-i ehl-i ulûm-i Kamilandır Aspuzu
Cenneti min tahtihel enhâr-ı tecri dens hûb
Hazihi cennât-i adninden nişandır Aspuzu
Ey Niyâzi ger dokumayaydı hiç bad-ı fenâ
Kim demezdi ana firdevs-i cinandır Aspuzu
Şiirlerde Malatya antoloji Mustafa kuşçuoğlu.
Niyazi Mısri nin bir başka şiiri
Dermân arardım derdime
Derdim bana dermân imiş.
Burhân arardım kendime
Aslım bana burhân imiş.
Sağım solum gözler idim
Dost yüzünü görsem deyü
Taşralarda arar idim
Ol cân içinde cân imiş.
Öyle sanırdın ayrıyım
Dost gayrıdır ben gayrıyım
Benden görüp işiteni
Bildim ki o cânan imiş.
Savm u selât u hacc ile
Sanma biter zâhid işin
İnsân-ı kâmil olmağa
Lâzım olan irfan imiş.
Kandan gelir yolun senin
Ya nereye vârır menzilin
Nerden gelip gittiğini
Anlamayan hayvân imiş.Mürşid gerektir bildire
Hakk’a sana hakk-al-yakîn
Mürşidlî olmayanların
Bildikleri günam imiş.
Her mürşide verme gönül
Yolunu sarpa uğratır
Mürşidi kâmil olanın
Gayet yolu âsan imiş.
İşit Niyâzî’nin sözün
Gizlemez aslâ Hak yüzün
Hak’dan ıyan bir nesne yok
Gözsüzlere pinhan imiş.